ინტერვიუ ხათუნა ჭინჭარაშვილთან, რომელმაც სიმსივნესთან ბრძოლაში გაიმარჯვა!
- მოგვიყევით თქვენი ისტორია, როგორ გაიგეთ თქვენი დიაგნოზის შესახებ;
2018 წელს, თვითგასინჯვით, მარჯვენა სარძევე ჯირკვალში აღმოვაჩინე მცირე ზომის წარმონაქმნი. „კიბო ხომ არ არისთქო“, მახსოვს გავიფიქრე, მაგრამ უცებ დავიმშვიდე თავი - სულ ცუდზე როგორ უნდა ვიფიქრო. ექიმთან მაინც მალევე მივედი და დიაგნოზიც მეორე დღესვე ელექტრონულად მივიღე. „ინვაზიური სადინროვანი კარცინომა“. თვაიდან შევშინდი, როგორც გვჩვევია დავგუგლე და ჯერ ამ ფორმით გავიგე, რომ კიბო მქონდა.
- რა იგრძენით დიაგნოზის გაგებისას და როგორ მიუდექით ამ ყველაფერს?
პირველი განცდა იყო უარყოფის და ფლუსტრაციის. თითქოს სამყარომ, რაღაც შერჩევითობის პრინციპით, უარი გითხრა სიცოცხლეზე და არსებობაზე. თავიდან გწყინს და ნებდები, მერე ბრაზდები და ეწინააღმდეგები, შემდეგ აღიარებ და იწყებ მოქმედებას. ესეთ ემოციურ მდგომარეობაში, იმისათვის რომ იმოქმედო, უნდა გამოხვიდე საკუთარი თავიდან, გვერდიდან შეხედო მოვლენებს. ხშირად ვამბობ: „კიბო პროექტად ვაქციეთქო“ და ასე გავხდი ამ პროექტის მენეჯერი. მოვიძიე, შევისწავლე, კომპლექსურად მივუდექი და მივიყვანე დასასრულამდე.
- რა გაძლევთ ყველაზე დიდ მოტივაციას?
ყველაზე დიდ მოტივაციას იმ ადამიანების მოსმენა მაძლევდა, ვისაც ეს გზა უკვე გავლილი ჰქონდა. უამრავ მათგანს მოვუსმინე. ზოგს ვეთანხმებოდი, ზოგს არა. მათგან მომქონდა ის, რაც გამაძლიერებდა და გადარჩენის იმედს გამიღვივებდა. ვუყურებდი და ვფიქრობდი: „ამათ შეძლეს, შევძლებ მეც.“
- რას ეტყოდით იმ ადამიანს ვინც ახლა გაიგო, რომ აქვს ძუძუს სიმსივნე? რა ნაბიჯები უნდა გადადგას ყველაფრის ემოციურად გამკლავებისთვის?
ვურჩევდი, კიბოს შეხედონ მხოლოდ როგორც ჯანმრთელობის პრობლემას. შემოაცალონ ის სტიგმები, ფობიები, დრომოჭმული და სტერეოტიპული დამოკიდებულებები, როგორც თვითონ დაავადებას, ასევე მისი მკურნალობის გზებსაც. მოიძიონ ახალი სტატისტიკები და მართლაც დარწმუნდნენ, რომ დიდი ნაბიჯებით არის წინ წასული ონკოლოგია და უკვე შესაძლებელია როგორც ხანგრძლივი რემისიის, ასევე სრულად განკურნების მიღწევაც კი და რომ თანამედროვე ქიმიოთერაპიები დამზოგველია და რომ უკვე არსებობს „ჭკვიანი წამლებიც“, რომლებიც ზიანის მოყენების გარეშეც გვკურნავს.
ვურჩევდი, ჯერ ყურადღებით შეარჩიონ მკურნალი ექიმი და შემდეგ მიენდონ და გულისყურით შეასრულონ ექიმის რეკომენდაციები.
ვურჩევდი, დაგვიმეგობრდნენ ჩვენ, მათ ვინც უკვე გავიარეთ ეს გზა და მზად ვართ ხელჩაკიდებულები გავყვეთ მკურნალობის პროცესში. „წინა კაცის“ გამოცდილება ბევრად უფრო ნათელს ხდის გზას და ასუსტებს იმ შიშს, რაც ჩვენთვის უცხოს ახლავს თან.
- რატომ არის მნიშვნელოვანი ძუძუს კიბოზე ცნობიერების ამაღლება საზოგადოებაში?
ძუძუს კიბოზე ცნობიერების ამაღლება ამსუბუქებს როგორც ონკოპაციენტის და მათი ოჯახის წევრების, ახლობლების მდგომარეობას, ასევე იმ ადამიანბის მდგომარეობასაც, ვისაც შეხება არც კი ჰქონია ონკოლოგიასთან. პირველ შემთხვევაში საქმე გვაქვს ონკოპაციენტის მიმართ სწორ და ჯანსაღ უკუკავშირთან და მეორე შემთხვევაში კი - ჯანმრთელი ადამიანები თავისუფლდებიან ონკოლოგიური დაავადებების შიშისგან, რაც შესაძლოა გაუცნობიერებლადაც კი აწუხებდეთ. პრევენცია, დროული სკრინინგი - დაავადების შემთხვევაში ძუძუს კიბოსგან განკურნების 100%-იანი შესაძლებლობა, ხოლო დაავადების არარსებობის დროს კი ფსიქოლოგიური სიმშვიდის მოპოვების შესაძლებლობაა.